Geachte lezers,
Wederom hebben jullie allen in deze afgelopen warempel wonderschone maand, lang moeten wachten op een nieuwe blog afkomstig uit het woestijn landschap wat men Arizona noemt.
De afgelopen maand, is er zoals eigenlijk elke maand tot nu toe, enorm veel gebeurd!
Waar uitgaan er steeds minder inzit, zijn uitjes, etentjes en vooral vliegen de grootste koppen in mijn schema.
Ik moet eerst even zeggen dat het mij oprecht spijt dat ik toch zeker een maand weinig tot niets heb laten horen. Toen ik net mijn laatste blog las dacht ik, wauw dit is echt alweer eeuwen geleden!
Het is nu 11 augustus 19:57 uur.
Waar de Starbucks vooral goed is in het maken van koffie en al wat niet zoet is, staan er hier ook fijne lounge stoelen. En met een rustig muziekje op de achtergrond is dit natuurlijk de ideale plek om er eens lekker voor te gaan zitten en met stevige hand een blog op papier te zetten.
Waar moet ik beginnen? Dat is een moeilijke vraag, laten we beginnen bij het begin natuurlijk!
Mijn afgelopen blog werd afgesloten met het heugelijke feit dat ik mijn 20 uurs check had gehaald. Nou met het vliegen is het wel opgeschoten zeg! Een weekje of anderhalf geleden heb ik ook mijn 40 uurs check al gehaald!
Dat was met dezelfde instructeur als voor mijn 20 uurs check dus op tijd met de voorbereiding was ik dit keer in ieder geval! Ongeveer een uur voor ik klaar moest zijn zat ik al volledig voorbereid te wachten. Ook hij, De heer N. Spurghetus, was vroeg klaar dus zodoende zaten we en half uur vroeger dan geplanned aan een tafeltje en kon het feest beginnen. Even lachen over het feit dat ik nu wel op tijd was, het weer vertellen en wat er allemaal wel niet was fout gegaan met het vliegtuig de laatste week, en ik mocht naar het vliegtuig om die vliegklaar te maken.
Alles netjes checken, de buiten en binnenkant, alle checklisten afgewerkt en daar kwam hij dan.
Prop Clear! Starten maar!
De 40 uurs check is redelijk vergelijkbaar met de 20 uurs check alleen moet alles nu netter, beter en strakker. Je moet een aantal soorten landingen laten zien en dat alles in een uurtje. Je hebt dus geen tijd om zenuwachtig te zijn want het gaat behoorlijk snel achter elkaar door.
Eerst vlogen we een stuk weg van het vliegveld om daar een aantal manoeuvres te doen en uiteraard de `engine failure´. Nou voor ik het wist moesten we alweer terug naar het vliegveld en daar deden we een `touch and go´, dat is landen en meteen weer vol gas en opstijgen, en een short landing. Dan moet je iets langzamer dan normaal aankomen, precies op het begin van de landingsbaan landen en vol remmen zodat je zo vroeg mogelijk stil staat. Dat is om te simuleren dat je dus op een hele korte landingsbaan land. Nou ook dit ging allemaal zoals gewenst en eigenlijk had de heer Spurghetus weinig aan te merken, geslaagd dus!
Wat is er verder zoal gebeurd in het leven van Guido in Amerika..
We zijn naar Wet´N´Wild geweest, het grootste waterpark van Arizona. Dat was niet heel veel soeps om heel eerlijk te zijn, een aantal grote glijbanen, nog grotere rijen voor elke glijbaan en een zwembad waar je niet eens mocht duiken! Al met al eigenlijk een hele gezellige dag!
Verder zijn we vorige week naar een batting cage geweest, dat is een kooi waar je de hele dag honkballen weg kan slaan. Daar zijn wat leuke filmpjes en foto´s gemaakt die ik op internet nog even de revue zal laten passeren. En och uit eten natuurlijk! Zeker 2x per week. Een Italiaan, steakhouse en waar we al geen zin in hebben. De dollar koers word ook steeds gunstiger dus des te meer reden om geld uit te geven!
Ohja nu weet ik weer wat ik hier vooral doe, vliegen natuurlijk! Nou dat is erg hard gegaan afgelopen maand. Vandaag was denk ik de eerste keer in 2 weken dat ik niet op het schema stond. Nu heb ik daarvan niet elke dag gevlogen want het zogeheten monsoon seizoen is hier in volle gang! Monsoon, moesson, regen seizoen, dat is het juiste woord. Dit zou moeten zorgen voor dagen lang stormen en bliksem en alle hel die losbarst.
Nou ze zijn hier dus echt niets gewent! Oké het heeft hier een aantal keer geregend en ja er was wat bliksem, maar regenseizoen? Het heeft afgelopen maand maximaal 5 dagen geregend! Nou op die 5 dagen werd ik dan ook wel gecanceld maar verder is het weer hier gewoon helemaal top! Vorige week was er wel vaak 's ochtends veel bewolking maar zodra de zon een beetje sterk aan de hemel stond was dat probleem ook snel opgelost.
Het is hier nog altijd gemiddeld 40gr en luieren in de zon verveeld gelukkig nog niet. Zeker niet sinds ik volleybal in het zwembad heb geïntroduceerd! Luieren in de zon en toch nog soort van sportief bezig zijn, wie wilt dat nu niet? Nou zeker een aantal mensen maar gelukkig is er vaak genoeg animo voor een potje vier tegen vier.
En door dat vele vliegen loop ik al bijna weer tegen een nieuwe mijlpaal aan in mijn vlieg carrière! Mijn 70 uurs check! Dat is het moment waar ik mijn eerste streep krijg. Ik moet nog ongeveer 8 missie's tot deze check dus dit kan in ongeveer anderhalve week gedaan zijn.
Helaas waren er al wat geruchten over het vertrekken van mijn instructeur en dit is helaas ook het geval. Hij is nu voor zijn verjaardag en gewoon vakantie terug naar zijn homestate, Colorado. Maar de kans dat hij ooit nog terug komt is helaas klein. Ik heb wel een nieuwe instructeur toegewezen gekregen alleen had deze zelf al 3 studenten. Nu is er al een instructeurs tekort door steeds meer nieuwe klassen van verschillende scholen die hier binnen komen. En de klassen die er al zitten, wij bijvoorbeeld, door vertragingen nog op het zelfde vliegtuig zitten.
Nu zou je zeggen dat school ons dan zo snel mogelijk van dit vliegtuig af wil hebben, maar in plaats daarvan laten ze alle nieuwe leerlingen meteen beginnen en moeten wij dus onze instructeurs delen waardoor we veel minder vliegen en het probleem blijft. Ik moet nog ongeveer 4 missies met mijn instructeur tot mijn 70 uurs check en 4 solo missies. Dit kan dus zoals ik zei in een week tijd klaar zijn maar ik vrees dat het iets langer gaat duren.
Morgen vlieg in in ieder geval wel met mijn nieuwe instucteur en de missie daarna is weer een solo.
Het word weer spannend en ik beloof dat zodra ik mijn 70 uurs check, en daarmee dus mijn echte piloten carrière ben begonnen, een nieuwe blog zal schrijven! Al jullie mede lezers en levers zolang laten wachten is natuurlijk geen manier van doen!
Een lege Starbucks beker, het personeel dat begint schoon te maken, de muziek die langzaam weg dimt op de achter grond. Een uur van intensief toetsen hameren en hersen spinsels op papier zetten is voorbij. Waar de ochtend zon nu bij jullie net zijn eerste stralen op het mooie platte landschap neer laat dalen, is het hier tijd om mij weer eens in de richting van huis te begeven.
Ja, het leven is hier zo slecht nog niet. Zou ik naar huis willen? Och zeker.. Houd ik het hier nog 5-6 maanden uit? Geen enkel probleem! Helemaal na de nu eindelijk positieve berichten uit het thuisfront voel ik mij hier volledig thuis en waar er zeker momenten zijn dat ik veel aan jullie denk, zijn er ook momenten dat mijn gedachten volledig gericht zijn op het heugelijke feit dat dit toch iets heel speciaals is en ik er 100% van aan het genieten ben!
Ook wil ik even zeggen dat ik het krijgen van kaartjes echt heel erg leuk vind! Van Duitse bruggen tot blote vrouwen op het strand het mag allemaal ;)
Have a good one y'all!
Guido
