Vrienden, vriendinnen, familie, medelevers en lezers.
Ik hoop dat iedereen een beetje is bekomen van het wonderschone idée dat die arme kleine Guido helemaal in zijn eentje een vliegtuig bestuurd!
Het is vandaag 12 juli en op een mooie maandag morgen besloot ik dat het hoog tijd was voor een stukje levens digitalisatie. Er staat weer een hoop op het programma dus ga er maar eens even lekker voor zitten!
Maandag 5 juli
Nog na dromend over een mooi weekend stond er weer een vlucht op de planning! Even een rustig vluchtje samen met mijn instructeur om alles wat ik al moet weten toch nog een keer te herhalen. Natuurlijk even praten over hoe mijn solo was gegaan maar hier was hij zeer over te spreken dus ook ik was er content over!
We gingen naar een vliegveld waar ik nog niet eerder was geweest om een zogeheten "engine failure" te oefenen. Dan gooit hij de motor uit en moet je maar kijken wat je doet. Het idée is om zo snel mogelijk de snelheid te gaan vliegen waarop je het verste kan vliegen en dan zo snel mogelijk je plek te kiezen waar je gaat landen. Dat kan toevallig een landingsbaan zijn als je dichtbij zit maar ook een landweggetje of een grasveld. Nou dit keer zaten we netjes boven het vliegveld 'Phoenix Regional'. Dit is een heel klein vliegveld met een landingsbaan zo smal als een groot geschapen fietspad. Een uitdaging dus! Gelukkig ging alles wel goed en heb ik het vliegtuig netjes aan de grond gezet zonder al teveel schaafwonden en fatale gevallen.
Dinsdag 6 juli
Jaaaa! Het is zover! Mijn tweede solo missie! Waar ik voor mijn eerste solo vlucht de meeste voorbereidingen nog met instructeur erbij had gedaan, was ik nu helemaal alleen! De gewicht's verdelingen en de weerberichten voorbereiden deed ik altijd al alleen en het vliegtuig klaar maken ook wel maar toch.. Nu hoefde ik niet netjes in het vliegtuig te wachten tot hij aan kwam lopen, nu hoefde ik mijn spulletjes niet op de achterbank te gooien maar gewoon op de stoel naast mij!
Waar het eerst het plan was om naar de "South-East practice area" te gaan, dus een oefengebied ten zuid-oosten van het vliegveld, had ik besloten om in de buurt van het vliegveld te blijven en nog even rustig mijn landingen te gaan oefenen.
Nog wat dingetjes opschrijven, de weersinformatie van de radio overschrijven, tegen de toren zeggen dat ik er ben en daar gaan we. Het was heel raar maar dit keer voelde ik mij eigenlijk totaal niet zenuwachtig. Ik had er gewoon super veel zin in! Lekker een uurtje in je eentje vliegen wetend dat je het kan en gewoon je ding doen.
Nou het wetend dat ik het kon moest ik het natuurlijk nog wel doen maar het ging gelukkig allemaal goed en na een uurtje en 5 landingen later stond ik weer netjes mijn vliegtuig klaar te maken voor de volgende persoon.
Woensdag 7 juli
Gister avond had ik het al op het rooster gezien maar nu was het een zekerheid, mijn 20-uurs check! Dit is een test die je krijgt als je op of rond de 20uur vliegen zit. Hij word afgenomen door een andere instructeur en die gaat jou observeren terwijl jij je vlucht doet. Het is dus eigenlijk een solo missie alleen zit er nu wel iemand naast je.
Ik was de eerste uit mijn klas die zover was voor de 20-uurs check dus enig referentie was er niet, behalve van andere klassen en die zeiden dat het gelukkig allemaal wel mee viel.
Nou, het begon allemaal lekker, zelfs de douche kon mij deze ochtend niet wakker krijgen. Anderhalve week van voor 6 uur je bed uit en na 12 uur je ogen dicht begon er nu toch wel in te kruipen.
Na drie keer heen en weer te zijn gelopen van huis naar auto en weer terug omdat ik wat was vergeten kon ik eindelijk vertrekken.
Nou op school netjes mijn vlucht voorbereiden, en toen, mijn badge vergeten! Dit is een kaartje waar mijn foto op staat en waar je alle deuren mee kan open maken. Zonder kom je dus niet echt ver. Ik had niet al teveel tijd maar ik moest hem hebben dus snel naar huis geracet en weer terug. Komt de instructeur aanlopen en zegt, ben je klaar? Nou nee dus! Ik moest mijn weer nog voorbereiden! Een slechtere binnenkomer kon eigenlijk niet maar na 5 minuutjes was ik toch klaar om met de pre-flight briefing te beginnen. Nou dit was allemaal wel in orde en ik mocht naar beneden om het vliegtuig vlieg klaar te gaan maken.
Zit ik daar netjes in het vliegtuig alles voor te bereiden, was ik vergeten mijn lenzen in te doen! Nu is mijn afwijking niet zo groot maar ik moet toch verplicht lenzen indoen of een bril dragen. Gelukkig had ik wel netjes mijn bril in mijn tas gedaan dus toen kon ik deze opzetten. Dan maar geen zonnebril. Gelukkig ging verder alles wel goed en over de vlucht zelf was ik ook tevreden. Wat "Steep-Turns" "Engine-failures", hoogtes houden en navigatie later stonden we weer op onze parkeer plaats het vliegtuig vast te binden.
Waar mijn instructeur verbaast was geweest over het feit dat ik niet klaar was toen hij dat wel was, was hij wel tevreden over de vlucht zelf en na wat aanwijzingen over wat toch wat beter kon was ik wel geslaagd!
Nou daar was ik wel super blij mee natuurlijk dus tijd voor een ijskoud biertje! Uhh ik bedoel een ijskoude cola want bier is natuurlijk verboden!
Vrijdag Zaterdag en Zondag, 9, 10 en 11 juli
Nou wat zal ik hier eens over vertellen.. Vrijdag middag begon het feest al.
Ik lag om 11 uur lekker te zonnen toen mijn huisgenoten het een goed plan vonden bier te gaan drinken. Nou daar zal ik verder niet teveel over loslaten naast het ene feit dat 45gr, volle zon en bier niet samen gaan!
's Avonds was het echter tijd om ons klaar te maken voor een leuk feestje! Aangezien ik niet zo heel veel zin meer had in drank was ik de bob! Of designated driver zoals ze het hier noemen.
Half 5 thuis, 6 uur de wekker. Daar gaat iets fout! Heel goed gezien, 1.5 uur slaap is niet zo veel!
Maar iemand zou vandaag voor het eerst solo gaan en daar moest ik natuurlijk bij zijn! 's Avonds een vent 's ochtends vent! Iedereen was ook bij mijn eerste solo. Jammer alleen dat ik wel wakker was en de solo niet doorging door de wind die opstak.
Zaterdag zelf verder weinig meer gedaan en zaterdag avond weer een feestje uiteraard! Nou waar slaap tekort al zijn parten speelde, was het dit keer gewoon niet slapen! Half 6 stond de wekker weer netjes. Nou dit keer was het niet voor niets en er gingen 2 mensen solo, nog maar 1 iemand te gaan!
Nou ik moest eigenlijk echt gaan slapen maar voor deze middag stond er echt iets heel speciaals op het programma! De WK finale!! Nou daar zal ik niet teveel woorden over laten vallen want zoals de titel al zegt, pure deceptie. We waren met een man of 50 in een bar in Tempe en zodoende was de sfeer er gelukkig wel! Ik heb de beelden van het museum plein wel gezien natuurlijk en dan mis ik het wel heel erg.
Nou toen we rond 3 uur thuis kwamen viel ik in een soort coma en naast een uurtje opstaan voor het avond eten heb ik in één keer door geslapen tot vannochtend 6 uur toen de wekker weer netjes ging! Als je je ooit nog moe voelt als je vroeg op moet staan, zorg dat je de 15uur ervoor gewoon slaapt! Dan voel je je echt topfit! Nou ik netjes naar school en toen nog een teleurstelling. Mijn instructeur had zich ziek gemeld en dus was mijn vlucht gecancelled...
Super niet relaxt natuurlijk maar er was verder weinig aan te doen.
Nog een kleine update over de stand van zaken hier. Mijn instructeur heeft afgelopen weekend een sollicitatie gesprek gehad voor een andere baan, ik hoopte natuurlijk dat ik vandaag daar meer over zou horen maar dat ging niet door. Maar de kans bestaat dus dat hij binnen nu en een maand weg is. Wie ik dan als instructeur krijg weet ik nog niet maar dat zien wel dan wel
Dat was alles voor nu, ik hoop dat het leuk was om te lezen!
Groetjes en tot de volgende keer!
Guido
